Who’s afraid of red, yellow and blue in green…..
Flamencogitarist Eric Vaarzon Morel bekend als ongekroonde koning van de flamenco (volgens Tivoli/Vredenburg) in Nederland wordt ook wel ‘de kunstschilder op gitaar’ genoemd. Volgens HP De Tijd ‘lijkt zijn instrument bespannen met de snaren van zijn ziel; altijd trouw aan zichzelf gebleven ontroeren zijn energie, eigenzinnige invoelendheid en muzikale schilderingen zijn publiek steeds weer.
MORÈL is songwriter en ontwikkelt haar eigen genre door ‘alternative dark pop’ te mixen met flamenco en Mediterraanse melodieën. Alt-pop prinses (volgens poppodium De Vorstin)
Flamenco met soms een tikkie jazz en klassiek van hem en ’dark pop’ (popmuziek met een vleugje duisternis, denk aan Tamino, Rosalía, Billie Eilish) en een tikkie flamenco van haar,
JazzyFlamencoPop Samen mengen zij de kleuren op het palet van hun innerlijk op een bijzondere manier. Er ontstaat een grote diversiteit aan kleurschakeringen die hun verfijning vinden in klanken en stem. ‘Eric Vaarzon Morel, de flamencogitarist , die met zijn rechterhand het geluid van een kudde dravende paarden uit zijn klankkast kan halen, en met zijn linkerhand – tegelijkertijd – een denkbeeldig lenteblaadje aan de boom kan laten ritselen” (Het Parool).
Rood, de kleur van passie en vuur….….
Geel, de kleur van de brandende Andalusiche zon…….
Blauw, de kleur van water….como el agua/zoals het water….
Verde, que te quiero verde….groen, ik hou zo van je groen…
